Vogelvrij van Sebastien de Castell
Uitgeverij: Meis en Maas
Aantal pagina’s: 380
ISBN: 9789030503101
Achterflap
Kellen staat aan de vooravond van zijn eerste duel en moet vier proeven met succes doorlopen om te kunnen bewijzen dat hij een echte magiër is. Er is echter één probleem: zijn magie is verdwenen. Als zijn zestiende verjaardag nadert duikt er een mysterieuze nomade Ferius Parfax op, die Kellen uitdaagt een ander pad te kiezen. Is zij Kellens einige redding en bieden haar speelkaarten uitkomst?
Beginnende vanuit de anti-held
Aan het begin van het verhaal maakt Kellen zich heel erge zorgen. Zal hij de proeve kunnen doen en hoe moet hij hiervoor slagen als zijn magie steeds verder afneemt. Ook zijn banden op zijn armen komen niet tot ontsluiting. Hoe hard hij zijn best ook doet. Het enige dat hij nog kan gebruiken om het duel te winnen is listigheid. Even later verschijnt Ferius Parfax in het dorp. Ze redt Kellen wanneer zijn zus hem bijna dood. Ferius heeft speelkaarten bij zich in allerlei soorten maten en vormen. Maar hier staan ook beelden op die in ons kaartspel niet thuishoren? De kaarten zijn geschiedenis, wapens en dienen veel andere doelen.
Kabbelend begin
Het begin weet me niet direct te boeien. We maken kennis met Kellen en zijn vrienden. Kellen vecht met zijn visie op de toekomst. Wordt hij een Jan’tep of een Sha’tep? Jan’tep zijn de magiërs en de Sha’tep zijn de mensen zonder de magische krachten. Zij worden behandeld als tweederangs figuren. De bediening van de Jan’tep waar het liefst zo min mogelijk rekening gehouden moet worden. De mentaliteit is zwart wit. Indien je geen Jan’tep wordt ben je niets waard en de waardigheid en magische kracht is het enige wat telt in hun wereld. Om een of andere manier stootte me dat tegen de borst waardoor ik niet lekker door kon lezen. Ook het negatieve in de denkwereld van Kellen hield me tegen.
Humor
Eerlijkheid gebied me te zeggen dat er echt heel grappige momenten in het verhaal zitten. Wanneer je er alert op bent krullen je mondhoeken regelmatig omhoog.
Een vrouw. Een vrouw is als een man, alleen slimmer en met grotere ballen
Hoe verder je leest hoe meer leuke uitdrukkingen je tegenkomt. Maar ook hoe meer je ziet hoe zwart wit ze de wereld zien en hoe meer grijskleuren Kellen als enige ziet. Dit past niet in de visie van zijn dorp waardoor hij steeds meer afgezonderd raakt. Gelukkig maakt hij niet enkel kennis met Ferius maar ook met de nekhek Reichis.
Kellen evolueert van iemand die leeft volgens de zwart/wit visie naar een persoon die grijstinten leert ontwaren. Hierna wordt hij vogelvrij verklaard door zijn vroegere vrienden en familie.
Sebastien de Castell brengt langzaam meer lagen in het verhaal. Langzaam krijg je steeds meer zicht op de denkwijze van iedereen. Maar ik zou graag van veel dingen meer weten. Je leert het zwart/wit tussen de verschillende tep kennen maar hoe de verschillende soorten magie werken blijft vaag. De geschiedenis van het volk wordt aangeraakt maar niet verder uitgediept. Wat de precieze rol is van Ferius blijft ook nog teveel open. Natuurlijk is vogelvrij het eerste deel van een zesdelige serie. Hopelijk krijgen we in de volgende delen antwoord op alle vragen die er nu boven komen.
Conclusie
Ik kon moeilijk in het verhaal komen. Hoe meer naar het einde hoe meer lagen er boven kwamen drijven. Er worden zeker dingen aan de kaak gesteld. Visies om eens over na te denken. Humor is er veel in te vinden. Het is een boek hetwelk ik zou kunnen kopen voor de cover. Zoals voor Kellen in het begin ontbreekt er voor mij de magie in.
Sterren: ***
Geef een reactie