Het laatste verbond door Erik Raeven en Kurt Impens
Uitgeverij: Houtekiet
Pagina’s: 503
ISBN: 9789089247056
Achterflap
Wanneer Diederik van Swaey zijn logee betrapt op diefstal van documenten, is plots niets meer als tevoren. Met zijn dochter Sanne als inzet wordt hij de speelbal van machtige partijen. Zeus Power wil de energiemarkt bezitten en dwingt hem op zoek te gaan naar de Ark van het Verbond. Het Vaticaan financiert de plannen van Zeus Power, maar neemt deel aan de expeditie met een verborgen agenda.
Intrige, misleiding en een spoor van bloed brengen van Swaey naar Rennes- le-Château. Diep onder de heuvels wijzen de Tempeliers de weg, de tocht voert het team langs vergeten mijngangen en door grotten waarvan niemand het bestaan vermoedde. Terugkeren naar het daglicht kan nog. Tot ze op een geheim stoten, dat nooit mag uitlekken.
Mijn mening
Een thriller met als thema de Ark van het Verbond en mijn aandacht heb je. Vroeger verslond ik deze boeken maar de laatste jaren is dat wat minder geworden.
Bij het zien van de cover was ik dan ook direct om. Het kruis van de Tempeliers, het kasteel en het deel van het gezicht bouwen al een spanning op. Het nodigt je uit om de cover alvast om te slaan.
Negen jaar hebben Raeven en Impens aan dit debuut gewerkt en het is het waard geweest. De verhaallijn, de achtergrond en het plot staan als een huis, alles is tot in de puntjes uitgewerkt. Je ervaart als lezer ook dat de auteurs tot op de bodem zijn gegaan in verband met de research.
In de eerste 46 p. beleef je het verleden tot AD 1320. Je ontrafelt de orde die over de Ark waakt. En… je mag hem voor de eerste keer aanschouwen. Daarna keren we terug naar het heden en worden er een hoop personages voorgesteld. In eerste instantie overspoelt het je wat maar de belangrijkste komen snel bovendrijven. Omdat de auteurs gekozen hebben voor verschillende vertelperspectieven beginnen ze elk hoofdstuk met de naam van het personage. Als lezer krijg je een helikoptervisie, leer je ieders belangen kennen en krijgen ze allemaal ook meer diepgang.
Het plot zit sterk in elkaar. Het laat je regelmatig verrassen hoewel je natuurlijk weet dat een vader steeds voor zijn kind kiest. De spannende momenten worden daarbij doorspekt met beschrijvingen van het decor zodat je je als lezer er middenin waant. De tegenstelling tussen het materialisme, de “15 minutes of fame “en de kerk met hun eigenlijke doel: het niet bekend worden van wat er nu eigenlijk in de grotten ligt.
Ondanks dit alles heeft het boek me niet in zijn ban gekregen zoals ik gehoopt had.
Conclusie
Het laatste verbond is een sterk debuut dat staat als een huis.
Dit boek is een recensie-exemplaar, waarvoor dank. Dit beïnvloedt mijn mening niet. Om hier meer over te weten klik hier.
Geef een reactie