Een kerstverhaal

De betovering van Kerstmis van Kirsty Ferry

Uitgeverij: Dutch Venture Publishing

Aantal pagina’s: 160

ISBN: 9789492585417

Achterflap

Elke kerstwens kan uitkomen met een beetje magie…

Als huwelijksplanner van Carrick Park Hotel stelt Ailsa McCormack zich altijd tot doel om elk bruidspaar de perfecte dag te bezorgen. Soms moet ze daar echter een hoge prijs voor betalen; dit jaar moet ze een kerstbruiloft organiseren en dat gaat ten koste van haar eigen kerst.

Niet dat het Ailsa veel uitmaakte. Er is nu eenmaal iets bijzonders aan het hotel rond de feestdagen en ze heeft altijd een bepaalde fascinatie gehad voor de mensen die er ooit gewoond hebben. Met name voor het tragische leven van de beeldschone Ella Carrick. Haar opvallende portret hangt nog steeds bovenaan de trap in het hotel.

Maar dan zit een ontmoeting in de salon met een lange, knappe man die haar vreemd bekend voorkomt haar leven volledig op zijn kop. Ailsa’s eenzame kerst wordt plotseling betoverender dan ze ooit had kunnen voorzien.

Mijn mening

Vanaf de eerste zinnen in de betovering van Kerstmis kom je in de kerststemming. Het romantische hotel waarop 1 ste kerstdag een huwelijk gaat plaatsvinden. Ferry weet je door haar beschrijvingen van het hotel direct in de juiste sfeer te brengen. Ailsa overloopt nog een keer of alles in orde is voor het huwelijk dat zij de dag erop mee georganiseerd heeft als huwelijksplanner. Zijzelf is in die functie verbonden met Carrick Park. Als afsluiter gaat ze nog even naar het salon, even tot rust komen voor de drukke dag van morgen. Daar ontmoet ze Ned , een van de volgens haar bruiloftsgasten, en dan begint de klok te slaan…. Kerst 1864, een sprong terug in de tijd.

Ferry heeft een fijne schrijfstijl voor een feelgood. Je vliegt door de hoofdstukken heen. Het is een novelle dus ook makkelijk lekker op een avond in de bank te lezen met een gluwein erbij. Ailsa wordt als hoofdpersonage mooi uitgewerkt. Je leert haar zeker goed kennen. Dit is spijtig genoeg minder het geval bij de anderen.

Er wordt een leuke sprong gemaakt terug in de tijd, een tijd waarvan Ailsa steeds een schilderij ziet bovenaan de trap die ze telkens in het heden passeert en waar ze steeds het gevoel heeft dat ze dolgraag deze persoon had leren kennen. Na deze sprong laat Ferry naar mijn gevoel mogelijkheden liggen, het taalgebruik, zinsopbouw blijven hetzelfde als voorheen. Hier had ze meer mee kunnen spelen en was het tijdskader nog duidelijker geworden.

De meisjes lijken eerder meisjes van nu dan van toen. Ferry heeft wel de normen en waarden overgenomen die toen heerste dus blijft het romantische gehalte zeer braaf. Van de doofheid van een van de meisjes is buiten het feit dat het je gemeld wordt weinig te merken. Ze kan perfect liplezen en ervaart er zelf weinig last van. Ook dit had wat uitdieping kunnen krijgen. Onder andere hierdoor ervaar ik de karakters als oppervlakkig. Het had veel meer kunnen hebben. Maar misschien was dit ook niet de bedoeling. Want is dit nodig bij een typisch kerstverhaal?

Als je je gevoel op romantisch genieten zet is de betovering van Kerstmis wel genieten en wegzwijmelen. Langzaam genieten van het opbouwen naar het romantische moment.

Conclusie

De betovering van Kerstmis is een fijn vlot typisch kerstverhaal. Als je zoekt naar een verhaal om romantisch op de bank te lezen ipv een kerstfilm te kijken is het een goede keuze.

Advertentie

Reacties zijn gesloten.

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: