Het Huis van de Roos
van Esther Wagenaar
Uitgeverij: Celtica Publishing
aantal pagina’s : 347
ISBN: 9789493158092
Achterflap
Samen met verzetsstrijdster Bridget gaat Conrad naar het noorden van Terra 7 om de reddingscapsule te vinden. Hun reis verloopt echter niet voorspoedig. In de bergen krijgen een aanval te verduren van een Afraanse patrouille. Zeer tegen Bridgets zin in besluit Conrad om de enige Afraanse overlevende te redden: Duncan.
Het is een beslissing met grote gevolgen. Duncan is een edele uit het huis van de Roos en via hem komt Conrad in de Afraanse samenleving terecht. Hij leert veel over de bewoners van dit eens zo machtige Huis en over hun grootste bedreiging:Falk. Deze hoogheemraadschap uit het Huis van de Adelaar is een direct gevaar voor alles wat Conrad liefheeft.
Mijn mening
Het Huis van de Roos is het tweede deel van de trilogie van Terra 7. In het groene kristal hebben we kennisgemaakt met verschillende volken die op deze planeet leven, de onderlinge verhoudingen en de moeilijkheden waarmee ze kampen. In het Huis van de Roos vertrekt Conrad vanuit het verzet. Deze strijders vechten tegen het onrecht van de onderdrukking van de andere volken door de Afranen, zij hebben de macht en de groene als huisslaven, zij hebben het virus ontwikkeld dat de terrazones bedreigt en ga zo maar door. Maar als juist Conrad een Afraan wilt redden blijkt toch nog maar eens temeer dat hij geen oorspronkelijke bewoner is van deze planeet.
Waar je in het groene kristal kennismaakte met de omgeving en de mooie beschrijvingen van de omgevingen, spit Wagenaar nu het bestuurlijke uit. Dit doet ze op een zeer aangename en diepgaande manier. Ze stelt het in vakjes denken aan de kaak. Wij maken ons er door onze opvoeding allemaal schuldig aan. Juist door iemand met een helemaal andere visie tegen te komen kunnen we ervaren wat out of the box denken is. Politieke intriges en dictatuur, extern maar ook intern verzet hiertegen en beperkingen die het met zich meebrengen. Ze weet het op een wijze te brengen waardoor je buiten de verhaallijn ook even gaat nadenken.
De karakters van Conrad, Bridget en Duncan zijn weer tot in de puntjes uitgewerkt. En sommige vragen blijven hangen: wie is nu de vrouw in het maanlicht? Ze weet de spanning doorheen het boek goed op te bouwen en te bewaren.
Conclusie
Een sterk tweede deel met een heel andere invalshoek die je onbewust laat nadenken over je eigen acties. Het pakt je en sleurt je mee tot de laatste bladzijde
Geef een reactie