De Elfsteen

De Elfsteen van Ben Bokhout

Uitgeverij: Ben Bokhout

Aantal pagina’s: 800

ISBN: 9789463455879

Achterflap

In een era waarin op aarde oeroude geesten rondwaren, het gebruik van de Tijdbrug van Fione wordt herontdekt en Windstenen zorgen voor evenwicht tussen dwergen, elfen en mensen, dreigt een catastrofe. Indien de Elfsteen van prinses Ivelij wordt gestolen en niet voor volle maan terugkeert.

Windjir, inwoner van het voormalige piratennest Groot Walburcht, gaat samen met een lid van het Tolburchtse dievengilde de strijd aan met een boosaardige tovenaar om te voorkomen dat een eindeloze doem zich over de aarde verspreidt.

Het mysterieuze Treurpaleis met zijn rivierdraken, de stad Tolburcht met zijn Galgberg en zij bloedvaten, het Meer van Zand met haar nimfen en een schier onmogelijke liefde tussen mens een elf, vormen maar een deel van het luisterrijke decor voor Windjirs wedloop met de tijd.

Mijn mening

De Elfsteen is met zijn 800 p een lijvig boek. De letters staan vrij dicht op elkaar waardoor je direct weet dat je even met het lezen bezig gaat zijn. Maar als je graag en veel fantasy leest laat je je hierdoor zeker niet afschrikken.

Windjir leeft in Groot Walburcht en is de zoon van de stadsschout. Op een dag bereikt Groot Walburcht het nieuws dat een elfschip hun stad zal bezoeken. De precieze rede is onbekend. Door de Triade wordt Windjir met de spiegelaar (een dwerg) mee weggezonden om het nieuws van de spiegels terug te brengen naar de stad. Wat Windjir niet weet is dat dit eigenlijk een valsstrik is. Het is niet de bedoeling dat hij levend zal terugkeren naar Groot Walburcht. Toch lukt hem dit. Hier ontmoet hij Ively, de elfprinses, enkel zij kan de elfsteen verplaatsen. Door een dom toeval overhandigt ze de steen aan Windjir. Vanaf dat moment vertrouwt de steen hem waardoor ook hij er alles mee kan doen. Maar dan wordt de steen alsnog gestolen. Windjir gaat er achteraan samen met Spaat. Hierdoor denken de elfen verkeerdelijk dat Windjir de steen gestolen heeft. Ook de klopjacht van hun kant begint.

In Groot Walburcht wordt het donkerder zowel letterlijk als figuurlijk. De doem is een feit en geen enkele inwoner van Walburcht kan nog vertrekken. Hoe langer deze doem duurt hoe donkerder de gedachte van iedereen. Poorter ( de weter van de stad) probeert samen met Quinco ( de voorst van de stad) een oplossing te vinden. Allereerst worden de poorten gesloten ter bescheming van de bevolking. Stelselmatig gaat er iemand op onderzoek uit en telkens komen deze terug met onvoorstelbare verhalen. Walbrught is ingesloten door vreemde krachten. Enkel de Elfen kunnen door de baricade en zij gaan dan ook achter Windjir aan. Alleen kan de elfprinses niet mee. Zij moet ook in haar schip in Walburght blijven.Voor haar begint het bang afwachten of het Windjir lukt om de steen terug aan haar te bezorgen voor de volgende volle maan.

Bokhout neemt je mee naar een nieuwe wereld en deze is door hem tot in de puntjes uitgewerkt, elk volk, elke stad en elke persoon heeft zijn verhaal en zijn geschiedenis. Hij beschrijft alles zodat je exact weet hoe het eruit ziet. Je wordt dan ook ondergedompeld in zijn wereld. Het nadeel daarvan is dan weer dat je ver bent met lezen voor er meer actie in de verhaallijn komt. Dat vond ik spijtig. Ik miste op dat moment echt de spanningslijn. Natuurlijk was er die wel maar gefragmenteerd. In het tweede deel van het boek begon dit te veranderen en het derde deel werd de verhaallijn dan ook spannender en kon ik het boek dan ook veel moeilijker wegleggen.

En hierdoor lopen er verschillende verhaallijnen door elkaar. Windjir, die de elfsteen altijd kan voelen en exact weet welke kant hij op moet om hem te vinden. Hij voelt constant de druk om zo snel mogelijk de steen terug bij de elfprinses te brengen. Tijdens zijn tocht maakt hij een hele evolutie door als persoon. Van zoon van naar de enige die de doem die ondertussen over Groot Walbricht is neergedaald te kunnen afwenden. Telkens wordt zijn doorzettingsvermogen op de proef gesteld. Welk offer is hij bereid te maken? Wat is het belangrijkste? Hijzelf of de doem? Hoever ga je voor vriendschap? Hoe leg je je prioriteiten?

Conclusie

De Elfsteen is een boek voor de doorwinterde fantasylezer. Veel aandacht voor geschiedenis en details. Als je hiervan houdt is het zeker een aanrader. Voor mij was het het daardoor net niet.